De minister van Social Development heeft eind juli de officiële overhandiging gedaan van de huizen die gebouwd zijn voor de kindgezinnen. Bij de overhandiging van het huis in Ha Sekete waren ook de administrator van het Berea District, het parlementslid voor het Ha Senekane kiesdistrict en de chiefs van Berea, Ha Senekane en Ha Sekete aanwezig. Ook Lesotho TV deed verslag van het heuglijke moment.
Namens het Paballong HIV/aids Care Centre hield Gerard Mathot een toespraak. Hij bedankt de stichting Paballong Nederland en Wilde Ganzen en de vele donateurs die het mogelijk hebben gemaakt om de huizen te laten bouwen. In plaats van de geplande vier konden zelfs zes kindgezinnen een nieuwe, veilige woning krijgen. Ook bedankt bij de voormalige voorzitter van de Paballong Trust, Mr Mophethe Sekamane, bij het helpen vinden van lokale aannemers en materialen. Mr Rethabile Nonkonane, manager van het verzorgingscentrum, overzag de bouw van de woningen, die nu officieel aan de zes kindgezinnen overhandigd konden worden.
Dankzij de huisbezoeken van medewerkers van het kinderdagverblijf van Paballong aan de kindgezinnen werd duidelijk dat het welzijn van deze kinderen bedreigd werd door de slechte staat van hun huizen. Criminelen konden makkelijk binnen komen waardoor deze gezinnen gedrongen waren om te schuilen bij buren of andere (kind)gezinnen.
De families die inmiddels in hun nieuwe huizen wonen zijn erg blij met het grote geschenk dat ze hebben gekregen. Ze zouden nooit zelf een nieuwe woning hebben kunnen betalen. Ze voelen zich veilig en comfortabel in hun nieuwe huis.
We vertellen graag wat meer over de kinderen en hun gezinnen:
Mapaseka Ntsane woonde in 2016 als vierjarige wees in een gezin van tien mensen. Nadat haar moeder overleden was, kwam ze in de zorg van haar tante. Deze tante heeft ook al haar broers en zussen in haar gezin opgenomen. Het huis waarin ze woonden was in slechte staat en de muren waren al meerdere keren omgevallen. De ramen waren beschadigd en het gezin moest golfplaten gebruiken om ze dicht te houden. De tante van Mapaseka was weduwe en niet in staat om te werken omdat ze voor zoveel kleine kinderen moest zorgen. Nu poseren ze trots voor hun nieuwe huis.
In 2017 zaten Lineo en Edwin met twee jongere broertjes en zusjes op het kinderdagverblijf van Paballong en woonden ze met hun moeder, zieke grootmoeder en overgrootvader in een huis. Het gezin is financieel afhankelijk van hun kleindochter die in Zuid-Afrika werkt. Ze woonden met acht personen in een klein onderkomen. Hun matrassen waren versleten dus ze sliepen op de vloer. Er waren niet genoeg dekens voor alle acht gezinsleden. Tijdens zware regenval liep het huis onder en het dak en de muren lekten.
Neo en zijn zus Thandiwe wonen bij hun oma en tante, die ook een baby heeft en nog twee kinderen. Hun moeders zijn naar de hoofdstad Maseru getrokken voor werk. Hun moeders komen nooit thuis en sturen het gezin ook geen geld. Oma heeft grote moeite om eten op tafel te zetten voor de kinderen. Soms gaat er een heel weekend voorbij waarin de kinderen geen eten hebben. Hun grootmoeder woonde in een verkrot huis omdat ze geen geld heeft voor onderhoud. Als ze soms geld kan verdienen dan is eten de eerste prioriteit.
Matlhohonolofatso en haar broer Ts’epo wonen met hun alleenstaande moeder in het dorp Ha-Pampiri. Hun moeder werkt part time en doet seizoenswerk. Helaas is ze verslaafd aan alcohol en krijgen de kinderen als gevolg daarvan niet genoeg te eten en komen ze ook niet met regelmaat naar het kinderdagverblijf. De woning van het gezin was in zo’n slechte staat dat de kinderen bij de buren moesten slapen. In januari is hun huis midden in de nacht tot de grond toe afgebrand.
Katleho Majara woont met haar jongere broer en haar moeder bij haar oma. Zowel haar moeder als haar oma zijn psychisch verward. Het gezin moet rondkomen van het pensioen van oma en de klusjses die hun moeder soms kan doen. Ze woonden in twee lemen huisjes zonder glas in de ramen en met deuren die niet op slot kunnen.
